گرم و زنده
در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.گرم و زنده
در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.خوشه چین
بمانم تا بمانم من همین، تنها همین باشم
درو گر نی، همین: در گیسوانت خوشه چین باشم
پگاهی از تنم شبدر درو کن، بره ها خوابند
انار و پونه و پروانه هایت را زمین باشم
تنورت گرم، میترا آمدم.:«...؟» نی نی نمی فاردõ
تو که نان می پزی در دست هایت آستین باشم؟
پدر! این من که دیگر بچه ی خوبی نگردیدم
دعایم کن که یک چیزی برای «نازنین» باشم
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد