شعر بلند اندام تو در حافظه ی داغ سرانگشتان من جاریست شعر بلند اندام تو هر بار که با افاعیل یک بوسه در وزن سنگین همی آغوشی سروده می شود من در اندیشه ی آنم که افاعیل هزار و یک بوسه ی دیگر را چسان در وزنهای ناشناخته ی دور تجربه کنم
پرتو نادری