گرم و زنده

در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.

گرم و زنده

در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.

ای عشق

ای عشق! چه خوب غلغله سر میکنی ز خود
با اشک و آه و نالــــــــه گهر میکنی ز خود
چـــــــون شبنم سحر که اســــیر جمال تُست
پنهان ز دیده هـــــــــا تو خبر میکنی ز خود
ای طــــــــائر ســــــعادت و هنگامهء نشاط
یعنی غــــــم دلـــــــــم تو بدر میکنی ز خود
دل میطپد زهـجر پــــری روی مـــــــهوشی
وقتی زشــــــــــوق مشعله در میکنی زخود
هــــــــردم رســــــیده زخم ز ابروی دلبری
با آنکه ســـــــینه را تو سپر میکنی ز خود
ای عشق فـــــرش راه قدوم تـــــــو میشوم
تا سیل آتشی تـــــــو شرر میکنی زخـــــود
میرد در انتظار تو ای عشق « زهره» ات
تا رو بسوی یار و ســــــفر میکنی ز خود 

 

زهره سحر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد