گرم و زنده

در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.

گرم و زنده

در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.

دانه های همدرد

امروزم را به تجربه ای خوانم

در قدم گاه کوچه ی که دیروزم را

                                      می خواند 

 

 

و آنچه در باغچه شب هنگام من

                                      می کارد  

 

همان دانه های نقطه ای هستند

که بر بیداد کودک گرسنه در خواب شیرین

                                 بناء گذشته است 

 

از من می پرسند که تصویر این رنگ کجاست

ای خفته گان از این خفتهِ همدرد خود

                                        چه پرسید!  

 

که همچنانِ شما، او در بازی رنگ ها

از رنگ ها به دور و در غفلت مانده است

و تنها گوش خود به صدای خوش نارنج تلخ در باغچه

                                                           دارد.

 

رویش