گل

گل سبو بدوش آمد، ساغر خموشان کو؟
جام می بجوش آمد، بانگ باده نوشان کو؟
بر غمی چنین سنگین، تکیه چون کنی ای دل؟
از سبو بدوشان پُرس، خُم می فروشان کو؟
خلوت من و دل بود، عشق هم بما پیوست
بزم باده نوشان را، باده های جوشان کو؟