گرم و زنده
در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.گرم و زنده
در کویر خشک دلم کبوتری بزرگ آشیان گزیده است.عاشقم
عاشق شده ام گواهم اینست
درد دل بی پناهم اینست
جز درد نروید از گل من
من باغ غمم گیاهم اینست
شد موی سرم برنگ کافور
پایان شب سیاهم اینست
با مرگ همیشه در ستیزم
در زنده دلی گواهم اینست
بارد به ره وفا اگر تیر
وا پس نروم که راهم اینست
جوشد سر، خون بدل زند موج
من بحر غمم رفاهم اینست
ابوالقاسم لاهوتی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد