ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
جمعی بتو مشغول و تو غایب ز میانه
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد
یعنی که ترا میطلبم خانه به خانه
من یار طلب کردم و او جلوه گه یار
او خانه همی جوید و من صاحب خانه
مقصود من از کعبه و بتخانه توئی تو
مقصود توئی کعبه و بتخانه بهانه
یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید
دیوانه نیم من که روم خانه بخانه
هر کس بزبانی صفت حد تو گوید
مطرب بغزلخوانی و بلبل به ترانه
تقصیر خیالی بامید کرم تست
یعنی که گنه را به از این نیست بهانه
خیالی بخارائی